Memelilerde, kuşlarda ve sürüngenlerde konumsal gezinmenin altında yatan hudut devreleri çok düzgün biliniyor. Lakin misal yapıların balıklarda da bulunup bulunmadığı şimdiye kadar pek muhakkak değildi. Yeni bilgiler, konumsal gezinme sistemlerinin nasıl evrimleştiğine yönelik daha bütüncül bir tablonun oluşturulmasını sağlayabilir.
Populer Science Türkiye’nin içeriğine göre Oxford Üniversitesinde çalışan araştırmacılar, balıklarda da karada yaşayan çeşitlerle benzeri konumsal gezinme sistemleri bulunup bulunmadığını araştırmak için Japon balıklarını (Carassius auratus) teste tabi tutmuşlar.
Daha sonra araştırmacılar, bu işaret kaldırıldığı ve başlangıç noktası değiştirildiği vakit balıkların birebir arayı yüzüp yüzmediğini test etmişler. Ayrıyeten art plandaki desen değiştirildiğinde, Japon balığının tıpkı arayı kat edip etmediğini de incelemişler.
ANA BULGULAR ŞU FORMDA:
Çoğu Japon balığı (dokuz balıktan sekizi), dönmeleri için verilen dış işaret kaldırıldığında belirlenen arayı hakikat halde varsayım etmiş. Balıklar, ortalamada 74 cm’lik bir ara kat etmişler.
Balıklar, başlangıç pozisyonları 20 ya da 40 cm ileri atıldığında bile 70 cm yüzmüşler.
Arka plandaki desen her 1 cm’de dikey şerit olacak biçimde değiştirildiğinde (konumsal bilginin sıklığı iki katına çıkarıldığında), balıklar kat ettikleri aralığın %36 daha uzun olduğunu düşünmüş. Bu durum, maksat aralığa ulaşmadan geri döndükleri manasına geliyor (ortalamada 47,5 cm).
Arka plandaki desen dikey çizgi deseniyle değiştirildiğinde, balıklar biraz daha kısa yüzmüş (ortalamada 65 cm). Dahası balıkların aralık kestirimleri daha istikrarsız hale gelerek, art planda dikey şeritli desenin olduğu vakte nazaran iki kat daha fazla değişiklik göstermiş.
Desenler 2 cm’lik dikey şerit desenine kıyasla 2 cm’lik damalı desenle değiştirildiğinde, kat edilen uzaklıkta hiçbir farklılık oluşmadığı gözlenmiş. Bu iki desen, konumsal bilgi istikametinden birebir sıklığı sergiliyor. Hasebiyle bu sonuç, balıkların aralık varsayımını etkileyen şeyin desen değişimi değil, konumsal bilginin sıklığındaki değişim olduğunu gösteriyor.